دایناسورها منقرض نشده اند! نگاهی به ۱۲ باور رایج اما غلط درباره دایناسورها

دایناسورها واسه میلیونا سال حکمرانان بی چون و چرای کره زمین بودن اما یهو به دلیلی که فرضیه های زیادی درمورد اون مطرح شده دوران فرمانروایی اونا به سر رسید و طی تغییرات شدید و غیر قابل تحمل آب و هوای کره زمین منقرض شدن. اما حقیقت اون هستش که برخلاف تصور عادی این موجودات هنوز منقرض نشده ان و این یکی از چندین تصور اشتباهیه که در مورد دایناسورها هست.
در ادامه به ۱۲ مورد از عادی ترین خیالات اشتباه درباره دایناسورها می پردازیم.

۱- منقرض شدن

شکی نیس که ۶۵ میلیون سال قبل یه نابودی جمعی اتفاق افتاد (شاید بر اثر برخورد یه شهاب سنگ بزرگ با زمین) که به زندگی خیلی از گونه های دایناسورها، اما نه همه اونا پایان داد. پرنده های امروزی شکل تغییر یافته دایناسورها هستن. یکی از نمونه های خوب این مسأله، خفاشا هستن. این حیوانات نوع عجیبی از پستانداران هستن که از بال و توانایی پرواز کردن بهره مند هستن. پس همه دایناسورها منقرض نشده ان و به صورت نوادگان پرنده شکل خود به زندگی ادامه دادن.

۲- یه جور مارمولک فلس دار بودن

نه حتما. در طول ۲ دهه گذشته هزاران فسیل از دایناسورهای پردار در کشور چین کشف شده.
شاید این پرها به دایناسورها کمک می کرد که دمای بدن خود رو تنظیم کنن و این ویژگی مخصوصا واسه دایناسورهای کوچیک تر به درد بخور بود.

۳- حیوانات خونسردی بودن

محققان با بررسی ساختار میکروسکوپیک استخوانای دایناسورها فهمیدن که این حیوانات رشد سریعی داشتن. در میان حیوانات این ویژگی تنها مخصوص پرندگان و پستاندارانه که سوخت و ساز بدن اونا سریع و دمای بدن شون ثابته. این مسأله دلیل تغییر پیدا کردن دایناسورها به سمت پردار شدن و عایق بندی بدن شون رو توضیح میده. اما هنوز به طور کامل معلوم نیس که بدن اونا از نظر دما عیناعملکردی مانند بدن ما داشته یا خیر. ممکنه که دایناسورها از نظر سوخت و ساز بدن دقیقا مانند پرنده ها و پستانداران نبوده باشن.

۴- همه اونا به رنگ سبز مایل به خاکستری بودن

دایناسورها در اصل بسیار رنگارنگ بودن. امروزه دیرینه شناسا می تونن رنگ دقیق بعضی از اونا رو تعیین کنن چون فسیلای سالمی از پرهای دایناسورها یافته شده که ساختار تشکیل دهنده اونا که ملانوزوم اسمشه خوب قابل بررسیه. این ملانوزوما شامل رنگدونه هستن و اشکال و آرایش جور واجور اونا رنگ دایناسورها رو نشون میده.

۵- همه اونا بزرگ بودن

درسته که اول اسکلت دایناسورهای بزرگ توجه جستجوگران دایناسور رو جلب کرد اما امروزه دیرینه شناسا به دنبال دایناسورهایی در اندازه ها و اشکال جور واجور هستن. بعضی از دایناسورهای گردن دراز به بزرگی یه هواپیمای مسافربری بودن اما خیلی از اونا هم اندازه کوچیکی داشتن. بعضی از اونا به اندازه یه کبوتر بودن.

۶- فسیل بیشتر گونه های دایناسورها کشف شده

محققان بیشتر از ۷۰۰ گونه از دایناسورهای منقرض شده رو شناسایی کردن اما این شاید فقط بخش کوچیکی از جمعیت اصلی انا هستش.
ما امروزه ۱۰ هزار گونه از از نوادگان پرنده شکل دایناسورها رو می شناسیم. سرعت کشف فسیلا به اندازه ای زیاده که به صورت میانگین هر هفته یه گونه جدید از دایناسورها کشف می شه.
بخشی از این مسأله به دلیل اون هستش که دیرینه شناسا در سراسر دنیا آموزشای لازم رو در این مورد می بینن و فسیلایی رو در کشور خودشون پیدا می کنن.

۷- بعد از مرگ دایناسورها، پستانداران تکامل پیدا کردن

پستانداران شکل تغییر یافته حیوان خزنده ای به نام ساینودونت هستن که مثل یه موش صحرایی فلس دار بود و بیشتر از ۲۰۰ میلیون سال قبل، قبل از دایناسورها روی کره زمین زندگی می کرد.
پستانداران تا حدود ۱۶۵ میلیون سال قبل به دو طبقه بندی جانوران کیسه دار و جفت دار تغییر پیدا کردن. این مسأله در عصر ژوراسیک یعنی دوران شکوفایی دایناسورها اتفاق افتاد. در زمان دایناسورها پستانداری بزرگ تر از گورکن نبود اما درست بعد از نابودی دایناسورهای غیر بالدار، پستانداران کم کم به گونه های مختلفی تبدیل شدن، در سراسر کره زمین پراکنده شدن و ابعاد بزرگ تری پیدا کردن.

۸- همه خزندگان بزرگ دایناسور بودن

خزندگان بالدار مثل پتروسورها، خزندگان آبی مثل پلسیوسورها و ایکتیوسورها، با اینکه در همون دوره دایناسورها زندگی می کردن و ۶۵ میلیون سال قبل گرفتارانقراض جمعی شدن، اما دایناسور حساب نمی شدن. این موجودات با دایناسورها در تعامل بودن اما خود به دسته بندی جداگونه ای تعلق داشتن.

۹- سرعت زیادی داشتن

بعضی از دایناسورها مثل رپتورها سرعت بالایی داشتن و بعضی از اونا مثل دایناسورهای گردن دراز با سرعت پایینی حرکت می کردن. تحقیقات جدید میگه که براساس فشار وارده بر استخوانای پاهای بزرگ تی رکسا موقع دویدن، این دایناسورها شاید سرعتی بالاتر از سرعت دوی آهسته آدما نداشتن.

۱۰- حالت وایس تاده تی رکس مثل گودزیلا بود

در خیلی از موزه ها حالت وایس تاده تی رکسا با به کار گیری استخوانای اونا به شکلی بازسازی شده که دم دایناسور روی زمین قرار گرفته، اما محققان از دهه ۱۹۶۰ فهمیدن که تی رکسا نه به صورت وایس تاده بلکه در واقع مثل یه الاکلنگ بزرگ، بدن خود رو به صورت افقی نگه می داشتن.

۱۱- استگوساروسا به وسیله تی رکسا شکار می شدن

حقیقت اون هستش که این دو گونه در دوره های وقتی به طور کامل متفاوتی زندگی می کردن. استگوساروسا نزدیک به ۱۵۰ میلیون سال قبل زندگی می کردن یعنی در اواخر دوره ژوراسیک اما تی رکسا حدود ۶۷ میلیون سال قبل شکل پیدا کردن یعنی در عصر کرتاسیوس و چند میلیون سال قبل از اتفاق نابودی جمعی.

۱۲- موجودات تکامل پیدا کردی نبودن

خیلی از مردم تصور می کنن که دایناسورها موجودات کم هوش، کنه و غیر جذابی بودن که تا فرا رسیدن زمان نابودی شون کار خاصی انجام نمی دادن. اما حقیقت اون هستش که این حیوانات بیشتر از ۱۵۰ میلیون سال بر کره زمین حکومت می کردن. واسه اینکه دید دقیق تری نسبت به این مسأله داشته باشین باید بدونین که گونه های آدم نوین (هومو ساپینس یا آدم هوشمند) تنها ۲۰۰ هزار ساله که روی زمین حضور داره و اولین نیاکان ما فقط از ۷ میلیون سال پیش وجود داشتن.